Passie voor het welzijn van kinderen en voor het vak zijn mijn grote drijfveer. Ik vind het fantastisch als kinderen en jongeren tot bloei komen en zien welke kwaliteiten en talenten ze in zich hebben.
Vanuit deze passie koos ik voor de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening, welke werd opgevolgd door de studie Culturele Antropologie. Tijdens en na mijn opleidingen ben ik veel op reis geweest. Ik werkte onder andere met kinderen in Jemen, straatjongens in Zuid-Afrika, in de sloppenwijken in Colombia waar huiselijk geweld regeerde en bij straatbendes in New York.
In Nederland, in mijn werk bij de jeugdbescherming, kwam ik veel kinderen en jeugdigen tegen die klem zaten, in een ingewikkelde opvoedsituatie, of middenin een complexe echtscheiding. Ik had te maken met kinderen die niet meer thuis konden wonen en in een pleeggezin of instelling terecht kwamen, of kinderen die waren gevlucht uit oorlogsgebied. Bij de jeugdbescherming was ik bezig met randvoorwaarden te creëren en passende hulp te regelen. Met als doel dat het kind zich weer goed kan ontwikkelen in een veilige leefomgeving.
De reiservaringen en de ervaringen binnen mijn werk, vormden voor mij de aanleiding om de opleiding Speltherapie te gaan doen. Daarmee kan ik actief iets betekenen voor kinderen en ouders die hulp of begeleiding nodig hebben. Als kinderen/ jongeren zijn vastgelopen, om welke reden dan ook, vind ik het gaaf om samen te ontdekken wat er speelt én wat zou helpen.
Speltherapie is echt een fantastisch middel en een leuke methode om kinderen te helpen. Graag wil ik met het kind/ jongere oplopen om samen te ontdekken waar en wat de mogelijkheden zijn. Ik neem ouders/ verzorgers/ leerkrachten en eventuele andere begeleiders mee in dit proces. Juist het bundelen van krachten heeft zoveel meerwaarde voor het kind en het gezin.
Het werken met kinderen -en jongeren blijft na 25 jaar werken met deze doelgroep nog altijd boeiend en inspirerend. Juist in de kinderjaren mogen helpen om bij te dragen aan een gezonde ontwikkeling, geeft betekenis aan mijn leven. Tijdens de kinderjaren zijn kinderen/jongeren nog flexibel en kan passende begeleiding het grote verschil maken voor de toekomst.
Iedereen krijgt in het leven met verlies te maken. De impact van het verlies, verschilt enorm van persoon tot persoon. Hoe dat komt, heeft mij altijd geboeid. Het gezin van oorsprong, hoe het hechtingsproces is verlopen en iemands persoonskenmerken zijn hierin bepalend, maar ook de wijze waarop het verlies heeft plaatsgevonden speelt hierbij een rol. Een goede relatie met het kind- en ouders is een voorwaarde om op juiste wijze te kunnen begeleiden, waarbij vertrouwen een belangrijke rol speelt. Door gebruik te maken van verschillende interventies waaronder; narratieve therapie, spelbegeleiding en ademhalingstherapie kan er voor ieder kind-en jongere een passende begeleiding plaatsvinden.