Voor wie?

Het aanbod van Praktijk Ponga – als praktijk gericht op kinderen en jongeren tot en met 17 jaar – is gericht op:

  • Emotionele problemen zoals angsten, boosheid, weinig zelfvertrouwen, trauma, rouw-en verlieservaringen en problemen ten gevolgen van een echtscheiding.
  • Psychosomatische klachten dat wil zeggen lichamelijke klachten waarbij een medische oorzaak uitgesloten is. Buik- en hoofdpijn zijn bijvoorbeeld klachten die veroorzaakt kunnen worden door emotionele problematiek.
  • Gedragsproblemen zoals woedeaanvallen, liegen, geen contact willen of juist overmatig om aandacht vragen, pesten of gepest worden.
  • Ontwikkelingsfaseproblemen zoals: slaap, eet- en zindelijkheidsproblemen.
  • Bijzondere eigenschappen zoals hoog sensitief of hoog begaafd zijn.
  • Omgaan met autisme spectrum stoornissen (ASS). Deze kunnen niet worden opgeheven, maar het kind kan wel handvatten hiervoor aangeleerd krijgen om het als minder belastend te ervaren.
  • Brusjes: psycho-educatie op maat voor bijvoorbeeld de broertjes of zusjes (brusjes) van een kind met een beperking.
  • Weerbaarheidstraining (in groepsverband).
  • Of als uw kind “gewoon” niet lekker in zijn/haar vel zit.

Kan ik als ouder ook met mijn vragen terecht?

Door goed contact met ouders/verzorgers kan het verloop van de therapie positief beïnvloed worden. Daarom worden er naast het contact met het kind ook oudergesprekken gepland om vragen rondom de begeleiding van het kind te beantwoorden en ondersteuning te geven met betrekking tot opvoedingsvragen. In overleg worden frequentie en inhoud bepaald.

In principe is er altijd overleg met de mensen die belangrijk zijn in het netwerk van het kind of de jeugdige, omdat een goede afstemming vanuit de therapie wenselijk is. Dit uiteraard altijd in overleg met de ouders/verzorgers van het kind.

Uit de praktijk

Maaike (5)

Heeft veel in het ziekenhuis gelegen (speltherapie en observatie)

Ouders en school maken zich veel zorgen om het gedrag van Maaike. Ze is snel boos, vaak verdrietig en heeft veel ruzie met leeftijdsgenootjes. Maaike slaapt slecht en heeft moeite om zich te concentreren. Toen Maaike nog een baby was is ze diverse malen geopereerd. In de spelkamer speelt ze vaak met playmobile en vertelt verhalen over het ziekenhuis. De verpleegkundige wordt regelmatig door de politie opgepakt en met gillende sirenes naar de gevangenis gebracht. Alle pijn, onmacht en verdriet komen naar buiten tijdens het spel. Na dit spel vaak herhaald te hebben lijkt Maaike de ziekenhuis ervaringen verwerkt te hebben. Naast het volgen van speltherapie heeft onze Video Interactie Begeleidster zowel op school als thuis geobserveerd. Hierdoor konden er gerichte adviezen gegeven worden. Ouders en school geven aan dat Maaike veel vrolijker is, zich beter kan concentreren en haar sociale contacten aanzienlijk zijn verbeterd. Maaike slaapt ook weer beter.

Thijs (7)

Verloor zijn beste vriend (rouwtherapie)

Thijs (7 jaar oud) bezoekt de praktijk omdat zijn ouders zich zorgen maken. Thijs maakt geen speelafspraken meer, is afwezig en lijkt niks meer echt leuk te vinden. Zijn ouders denken dat dit te maken heeft met het overlijden van zijn  beste vriendje Jim. Jim is een half jaar geleden omgekomen bij een auto-ongeluk. Thijs praat graag in de praktijk over zijn overleden vriend Jim. We besluiten om een herinneringsboek te maken. Gaandeweg komen we erachter dat Thijs zich afvraagt hoe het ongeluk gebeurd is. Hij snapt het niet. Hoe hij ook knipt, plakt en verft, hij komt er niet uit. Hij mag niet met andere kinderen spelen van zichzelf, want dat is niet eerlijk ten opzichte van Jim. Door het volgen van rouwtherapie krijgt Thijs antwoorden op zijn vragen en kan hij langzaam weer beginnen met het opbouwen van vriendschappen.

Ralf (10)

Angsten (speltherapie)

Ralf heeft last van angsten. Hij durft ’s avonds niet alleen naar boven, ligt lang wakker. Ralf bedenkt de ergste dingen die allemaal zouden kunnen gebeuren als zijn ouders weggaan. Op school is Ralf erg bezorgd over wat de andere kinderen van hem vinden. Op school is Ralf een lieve en hardwerkende jongen, maar als Ralf eenmaal thuis is ‘ontploft’ hij in boze buien tegen zijn ouders en zusje. Ralf leert tijdens speltherapie “helpende gedachten” te bedenken in plaats van de bezorgde/enge gedachten. Hij oefent met behulp van spel in de praktijk ook oplossingen te bedenken voor de momenten waarin hij dreigt vast te lopen. Tijdens de sessies speelt hij tafelvoetbal om te ontspannen.

Na een aantal sessies is Ralf een stuk meer ontspannen en aan het einde van de therapie geeft hij aan de angsten te hebben “verdreven”. Ralf durft nu zelf in de avond naar boven te gaan. Hij herkent eerder de signalen van angst en kan hetgeen hij geleerd heeft toepassen, hierdoor loopt angst niet meer op tot paniek.

Timo (17)

Ruzies thuis (narratieve therapie)

Timo, zit in het laatste jaar van zijn middelbare school. Zijn ouders hebben besloten te gaan scheiden, maar wonen nog in 1 huis. De spanning is te snijden in huis. Vader (militair) heeft continu conflicten met zijn zoon. Timo trekt steeds meer naar zijn moeder toe. De echtscheidingsmediator grijpt in omdat ze ziet dat vader steeds meer vervreemd van zijn zoon. Er wordt hulp ingeroepen. Timo bezoekt de praktijk wekelijks. We komen er achter dat Timo al veel langer geen goed contact met vader heeft. Timo heeft het idee dat hij zich continu moet bewijzen en geen fouten mag maken. We besluiten om vader uit te nodigen. Door vader en zoon in de praktijk aan het werk te zetten wordt de (onhandige) interactie duidelijk tussen de twee mannen. Door het oefenen van ander gedrag naar elkaar tijdens de sessies, ontstaat er langzaam een andere verhouding. Door het individueel volgen van narratieve therapie ontstaan er “rijkere” verhalen en komt er meer begrip voor elkaars doen en laten. Vader ziet zijn zoon niet langer meer als “vervelende” puber. Timo begrijpt waar het gedrag van vader vandaan komt en betrekt het minder op zichzelf. Langzaam ontstaat er meer compassie richting elkaar.

Eenzaamheid

Herbeleving

Geen contact willen